Telkens als ik een nieuwsbericht zie over een vluchtmisdrijf laat het me niet los. Deze week is een meisje van 12 jaar aangereden door een auto en inmiddels ook overleden. Het is al erg genoeg dat iemand een ongeval veroorzaakt. Maar vervolgens doorrijden en je daarna ook helemaal niet meer melden, vind ik echt onbegrijpelijk.

Ik kan me enigszins nog inbeelden dat iemand in eerste instantie uit een paniekreactie doorrijdt.

Ik denk dat iedereen wel stellig zegt dat ze nooit zouden doorrijden, maar je weet het pas met zekerheid als het je overkomt. Mijn “begrip” hiervoor stopt echter als iemand zich in de minuten daarna niet alsnog bedenkt.

In die minuten moet je toch bedacht hebben dat er iemand wellicht gewond op de weg ligt, dat je niet kan weglopen voor je verantwoordelijkheid en dat je op zijn minst zo snel mogelijk de hulpdiensten moet bellen.

Vaak hoor je dat de bestuurder zich achteraf alsnog meldt, meestal in de uren erna. Ik denk dat deze mensen beseffen dat ze een grove fout hebben gemaakt en alsnog proberen om het enige te doen wat nog kan in dat geval. Het spreekt het doorrijden absoluut niet goed, maar het toont in de meeste gevallen toch dat er nog wat fatsoen in de mensen schuilt. In het nieuwsbericht van deze week is na twee dagen nog geen enkel spoor van de bestuurder. Het type auto is bekend, er zijn vage camerabeelden, de auto is beschadigd. De man of vrouw in kwestie moet inmiddels in het nieuws hebben gelezen dat het meisje in eerste instantie zwaargewond was en inmiddels is overleden. Het maakt het er vast niet makkelijker op om je dan nu alsnog te gaan melden, maar je al zolang verstoppen snap ik absoluut niet.

Vroeg of laat zal de bestuurder toch gevonden worden. Dat weet hij of zij vast ook wel. Hoewel ik er geen begrip voor heb, lijkt het me verschrikkelijk voor deze persoon om straks publiek bekend te zijn.

Dat staat echter in geen verhouding tot de nabestaanden van dit meisje. Zij leven met de wetenschap dat iemand hun dochter heeft aangereden en het blijkbaar niet de moeite vond om ook maar iets van hulp in te schakelen.

Ik kan me heel goed voorstellen dat ze willen weten wie verantwoordelijk is voor de dood van hun twaalfjarige dochter. Een heel leven voor zich en dan zo plots afgelopen! Ze zullen het nodig hebben voor de verwerking maar ongeacht of de bestuurder morgen of volgende maand wordt gevonden, ze zullen nooit vergeten dat hij vluchtmisdrijf heeft gepleegd.

Ik wens deze mensen enorm veel sterkte toe en hoop voor hen dat ze toch wat troost zullen kunnen vinden als de verantwoordelijke gevonden is.