Tien voor negen maandagochtend. De meisjes zijn naar de kinderopvang gebracht. De zoon slaapt in de box. De Albert Heijn heb ik al met een bezoekje vereerd. De boodschappen zijn inmiddels uitgepakt. De wasmachine draait. De keukentafel is opgeruimd. De woonkamer is gestofzuigd. Een typische maandag. Ik heb er al een hele shift op zitten maar geniet nu van mijn laatste stukje ontbijtkoek van de bakker met een heerlijk kopje koffie. Vandaag wordt een Happy Monday!
Het weekend was geweldig! Nochtans geen bijzondere uitjes of bezoekjes, integendeel zelfs. Er stond helemaal niets op het programma en laat dat nou net ook eens een verademing zijn. Na weken en maanden vol met hartstikke leuke afspraken als gevolg van de geboorte van onze zoon en onze verhuizing, komt de rust in de weekenden langzaam terug. Plotseling merk je dat je de afgelopen maanden toch een beetje geleefd bent. De rust die dan ook neerdwarrelt als je helemaal niets in de agenda hebt staan, is dan ook bijzonder. Een kleine nuance overigens: helemaal niets in de agenda betekent in ons geval nog steeds dat er dansles en skiles voor de meid staat ingepland en bootcamp voor papa, maar dat is inmiddels zo’n routine geworden dat het niet meer als “anders” wordt gezien.
Hebben we verder dan helemaal stilgezeten? Absoluut niet. We zijn gisteren op de bonnefooi naar het centrum van Den Bosch gefietst. Die zin alleen al doet bij veel mensen de wenkbrauwen fronsen gezien we drie jonge kids hebben. Maar daar zijn we helemaal op voorzien. We hebben overigens nogal wat bekijks als we de wijk uitfietsen en de stad infietsen want Joep is namelijk onzichtbaar geworden in de bakfiets. Hij ligt meestal heerlijk te slapen in zijn maxi cosi die op een standaard in de bakfiets staat maar daar bovenop ligt zijn kinderwagen. Zonder die kinderwagen kunnen we niet relax in de stad rondlopen en hij is nog te jong om in een buggy te liggen die door de stad gratis bij de fietsenstalling ter beschikking wordt gesteld (een schitterend initiatief overigens!). Papa met de twee meiden op de mamafiets en ikke dus met de volgestouwde bakfiets de hort op.
Het was gezellig! Eerst lunchen bij Guido (de meiden zijn niet geïnteresseerd in de naam van de lunchtent maar alleen in de eigenaar waar ze door de jaren heen een speciale relatie mee hebben opgebouwd!), daarna met papa een nieuw Hugo Boss pak uitzoeken en dan uiteraard afsluiten met een ijsje van de Australian! Ik wil geen sluikreclame maken, maar wat een heerlijk chocolade ijs hebben ze daar toch! Overigens dat nieuwe pak van manlief, het moet gezegd, het stond hem geweldig. Ik werd spontaan wederom verliefd op mijn wederhelft…
Maar ik ben aan het afdwalen. Even terug naar de Happy Monday. Waarom wordt vandaag een schitterende dag? Omdat we een prachtig weekend hebben gehad. Omdat we mentaal heerlijk hebben uitgerust (enigszins geholpen door een heerlijk flesje witte Bordeaux wijn). Omdat de kinderen het afgelopen weekend helemaal in hun element waren. Omdat ik nog steeds een aantal weekjes mag genieten van mijn zwangerschapsverlof. Omdat mijn huis is opgeruimd en mijn hoofd daardoor helemaal leeg is. Omdat de komende week nog druk genoeg wordt. Omdat mijn zoon zo rustig ligt te slapen, dat ik er helemaal gelukkig van wordt. Omdat de komende week nog emotioneel genoeg gaat worden met de herinnering aan mijn broer die twee jaar geleden is overleden. Omdat… en zo kan ik nog tien andere antwoorden bedenken waarom ik vandaag een mooie maandag tegemoet ga.
Heb jij hetzelfde gevoel als ik of helemaal niet? Ik ben benieuwd!