Uit school, thuiskomen, avondeten, douchen en naar bed. De normale volgorde in ons huishouden van een doordeweekse avond. Veel ouders zien tegen één of meerdere van de activiteiten op. Vaak is er strijd met de kinderen wat uitmondt in bekvechten, irritatie en allesbehalve een gezellig gevoel. Bij ons thuis is het ook niet altijd koek en ei maar over het algemeen mogen we niet klagen. Het geheim zit hem volgens mij in een aantal zaken.

Betrek de kids bij het avondeten

Zodra onze kids thuis komen, begint het gezeur om een filmpje te kijken. Hoewel we destijds enorm tegen het kijken naar televisie waren, zijn we daarin bijgedraaid. Als ze enorm moe zijn (en in hun geval betekent dat ook huilerig), dan laten we ze ongeveer een half uurtje kijken. De kids weten intussen dat bij het signaal “het is afgelopen met filmpje kijken” het geen zin heeft om te blijven zeuren en zetten inmiddels zelf de TV uit. Het heeft even geduurd vooraleer we dat voor elkaar hebben gekregen, maar zolang je maar consequent handelt, weten ze op een gegeven moment vanzelf dat zeuren niets uitmaakt.

Als ze aardig vrolijk uit school komen, dan gaat de televisie niet aan, en gaan ze meestal zelf nog wat spelen tot het etenstijd is. Wat ze enorm leuk vinden, is meehelpen met koken. Al is het maar de aardappels aan mama geven, die nog geschild moeten worden, of de groenten wassen, peper op het vlees doen, enzovoort. De jongste vindt het gewoon leuk om op het aanrecht te zitten en daar met de kruidenpotjes te spelen. Dat klinkt allemaal erg idyllisch maar er wordt ook wel eens ruzie gemaakt door de twee meiden. Dat wordt dan meestal getriggerd door wie die laatste aardappel aan mama mag geven! Ik snap dat ook, een enorm belangrijke activiteit voor die kinderen…

Laat hen over de dag vertellen

Er is niets zo leuk als je kinderen zelf over hun dag te laten vertellen.

Vaak zijn ze erg moe en hebben ze geen zin in hele verhalen. Als je dan zelf ook alleen maar vragen stelt die ze met ja of nee kunnen beantwoorden, dan houdt een gesprek al snel op. Het geheim is dan ook om open vragen te stellen.

“Wat was het leukste wat je vandaag in de klas hebt gedaan? Wat heeft de juf vandaag verteld over de piraten? Hoe helpt de juf jullie eigenlijk om je naam te leren schrijven? Waar heb je vandaag gespeeld? Wat vond je het minst leukste van de dag? Wat zou je morgen weer willen doen?” En zo zijn er tientallen varianten op te bedenken die er meestal wel voor zorgen dat zij aan het woord zijn tijdens het eten. Zeker als de kids nog niet zo goed kunnen praten, kan het soms een gepuzzel zijn wat ze zeggen, maar ook dat ontcijferen is erg leuk om te doen!

Wij zien inmiddels het avondeten niet meer als het moment waarop wij, de ouders, met elkaar uitgebreid praten, maar waarop wij mét de kids aan het keuvelen zijn. En ja, soms komt er heel weinig uit, maar ervaring leert inmiddels dat ze het meestal toch wel leuk vinden om iets over de dag te vertellen.

Hou een vast avondritueel aan

Na het avondeten is het bij ons op dit moment standaard dat ze nog even spelen en meestal is dat aan tafel knutselen. Een bezigheid wat ze enorm tot rust brengt. Dat kan het inkleuren van een tekening zijn, stickers plakken, touwtjes aan elkaar knopen, met plakband iets inpakken. We hebben drie IKEA opbergdozen met allerlei knutselspul die standaard ’s avonds na het eten op tafel wordt gezet. Ze zijn het inmiddels gewoon en als ik het niet doe, dan pakken ze ze zelf uit de kast.

Na een half uurtje is het tijd voor de douche. Onze kids douchen samen en hebben in de douche elk hun eigen plekje. Ze maken best wel eens ruzie over de beker, het washandje of de plakbeestjes in de douche, maar hun voornaamste irritatie is dat ze niet weten wie als eerste uit de douche moet komen van mama of papa. Intussen heb ik dus geleerd om dat vooraf duidelijk aan te kondigen waardoor dat onderwerp in elk geval van tafel is en ze onderling er tijdens hun douchen ook geen ruzie meer over hebben! Als ik het douchen oversla, dan moet ik daar een goede reden voor hebben want anders kan ik wel eens de volle laag krijgen! Zeker Meike kruipt altijd de trap op terwijl ze het ritueeltje opsomt:”naar boven, douchen, tandjes poetsen, boekje lezen eeeeennnnnn….. SLAPEN!”.

Na de douche volgen de tanden poetsen en dan het boekje lezen. Het boekje kan simpelweg niet vergeten worden! De ergste straf die we dan ook aan onze kinderen kunnen uitdelen, is het niet voorlezen van een boekje. We gebruiken die straf dan ook maar zelden, maar als het dan toch voorkomt, dan is het echt heel zielig! Het boekje is voor hen onlosmakelijk met het avondritueel verbonden en daarna is het ook geen enkel probleem meer om hen in bed te leggen. Een kusje aan het boekje, een kusje aan mama en papa en hoplakee, bed in, licht uit en slapen!

Het klinkt allemaal rozengeur en maneschijn zoals ik het hierboven beschrijf en gisteravond was dat het ook. Een voorbeeld van hoe het elke avond zou moeten gaan. Maar natuurlijk gaat het ook bij ons niet altijd zo idyllisch zoals ik het hierboven beschrijf. De helft van de week zijn we gezegend met een harmonische avond en de andere helft lopen we tegen allerlei situaties aan waar we zelf het hoofd koel moeten houden en moeten proberen door het verdriet, de woede of irritatie van de kinderen te prikken.

Eén ding is zeker: als we zelf onze rust verliezen, dan komt het die avond niet meer goed. Als we echter het geduld kunnen opbrengen om de “zen-aanpak” te gebruiken, dan komt het meestal na verloop van tijd wel weer goed tegen het moment dat ze naar bed moeten!

Heb jij ook bepaalde rituelen of tips om de avond soepel te laten verlopen? Deel ze met me door hieronder een reactie op dit bericht te geven!