parisattacks
Blog

Hoe moet het verder met deze wereld?

Een bizarre dag is het vandaag. De wereld stond gisteravond stil en komt vandaag alweer langzaam weer in beweging. Ik zat op Twitter toen de eerste berichten binnen sijpelden van een schietpartij in Parijs. Mijn eerste reactie was ontzetting dat er weer een schietpartij in Parijs plaats had gevonden. Dat het de minuten en uren erna nog zoveel dramatischer zou worden, kon niemand zich op dat moment inbeelden. Vrijdag de dertiende, zouden ze het opzettelijk op zo’n stereotiepe dag hebben gedaan?

Net zoals in januari met de aanslagen op Charlie Hebdo switch ik na het eerste nieuwsbericht naar de site van Le Figaro, een frans nieuwsblad. Het wordt steeds dramatischer en de verbijstering slaat toe. “Het zal toch niet…?” na het lezen van de melding dat ze een theater zijn binnen gevallen. De dag ervoor zaten we zelf in een theater naar een muziekshow te kijken. Je stelt je voor dat er plotseling uit het niets, compleet onverwacht, kerels binnenkomen die koelbloedig beginnen rond te schieten. Het lijkt een nachtmerrie want ik kan het me niet voorstellen dat zoiets gebeurt. Maar toch zijn er honderden mensen die gisteren een paar uur hebben gedacht dat het einde nabij was en voor vele tientallen van hen viel het doek definitief.

Toen Hollande gisteren zichtbaar geëmotioneerd zijn eerste toespraak gaf en aangaf dat de grenzen werden gesloten, sloeg de angst ook bij mij toe. Het besef dat dit overal kan gebeuren. Het besef dat, hoe massaal de veiligheidsdiensten ook worden ingezet, het niet kan worden voorkomen. Mannen die door extremisme ervan overtuigd zijn dat ze “ongelovigen” mogen slachten en zelf ook bereid zijn om zichzelf de dood in te jagen, dat lijkt me de moeilijkste vorm van terrorisme om te bestrijden. Angst blijft over bij de overlevenden en net dat is wat ze willen. Hoe moeilijk het ook is, we moeten het normale leven weer oppakken zonder overal angstig om de hoek te kijken. Moeilijk net nadat zoiets dramatisch zo dichtbij is gebeurd, maar noodzakelijk om de daders niet te laten winnen.

Verschrikkelijk vind ik het dat de aanslagen massaal worden toegejuicht op twitter. Het laat waarschijnlijk alleen nog maar het topje van de ijsberg zijn over hoeveel jihadisten er rondlopen in alle delen van de wereld. De aanslag is niet alleen een letterlijke aanslag op vele tientallen mensen, maar op onze waardigheid, onze democratie en onze trots. Europa staat voor een onwaarschijnlijk moeilijke uitdaging om fundamentalistische gedachtes te neutraliseren of in elk geval beheersbaar te houden. Als blijkt dat de daders Europese paspoorten hadden, dan vrees ik het ergste voor het begrip van de bevolking naar de huidige stroom van vluchtelingen toe. Hoewel de vluchtelingenproblematiek los staat van deze aanslagen, zal de discussie gaan oplaaien over hoe te voorkomen dat een paar rotte appels op die manier voet aan wal krijgen op onze bodem. Ik heb er zelf geen oplossing voor… Laat ons hopen dat we de komende tijd een passend antwoord kunnen vinden en er de decennia die volgen een halt aan het extremisme kan worden toegeroepen.

Voor alle slachtoffers in Parijs, jullie worden nooit vergeten…

Vorige bericht
Volgende bericht

Levensgenieter | Carpe Diem | Mama van 3 kids | 2 meisjes | 1 jongen | Getrouwd | Belg in Nederland

Reageer op dit bericht

CommentLuv badge

Facebook like
Meer in Blog
Aftellen geblazen met de Sinterklaaskalender!

De goedheilig man komt er weer aan en heel kinderlijk Nederland en Belgie staat weer in rep en roer! Tijd...

Sluiten