Wat is een blog bijhouden moeilijk! Er zijn van die momenten dat ik dagelijks wel iets zou kunnen schrijven maar dan zijn er ook van die periodes dat het gewoon niet lukt qua tijd. Te druk met de drie kids, of te druk met alle andere hobby’s die weer op komen dagen of simpelweg een gebrek aan inspiratie. Als dan ook nog eens een kink in de kabel komt in de gezondheid, dan lukt het al helemaal niet meer.
Maar hier zijn we toch weer! De laatste dagen “werkloos” gezien het begin van mijn opdracht is uitgesteld tot februari als gevolg van mijn longontsteking. Nee hoor, zo ziek ben ik niet meer dat ik nog anderhalve week nodig heb om te herstellen. Nog niet helemaal de oude, maar wel net op tijd klaar om overmorgen op wintersport te vertrekken (althans, dat hoop ik)! En daarna begint mijn werkleven echt weer! Maar eerst nog een weekje genieten van sneeuw, manlief en de drie kids.
Fiss is onze eindbestemming. Er ligt gelukkig voldoende sneeuw dus dat gaat onze pret zeker niet drukken. Onze oudste meid is helemaal klaargestoomd voor haar eerste avontuur met de ski’s. Twaalf lessen heeft ze gehad op een binnenbaan en ze vindt het helemaal geweldig! Benieuwd hoe de overstap van een mat naar echte sneeuw haar zal bevallen. En dan uiteraard de andere twee kids die ons vergezellen en opgevangen worden in de kinderopvang van het hotel. Het hotel heeft niet voor niets de titel baby- en kinderhotel en werd ons door een aantal kennissen aangeraden als je ook je niet skiënde kinderen wilt meenemen! Alles hebben ze er voor kinderen. We hoeven zelfs geen buggy, potje of zitverkleiner voor het toilet mee te nemen. Wipstoelen, kinderstoelen, babyvoeding, alles bieden ze aan. Ben zeer benieuwd hoe het ons zal bevallen!
Het kan in elk geval vorig jaar alleen maar overtreffen gezien ik toen in Davos in Zwitserland vijf dagen op bed heb gelegen (ook met een longontsteking). Ik had mezelf toen nog zover gekregen om toch de piste op te gaan, maar nadat ik op de eerste piste hartkloppingen kreeg, en badend in het zweet in tranen uitbarstte, werd ik met de neus op de feiten gedrukt: compleet onverantwoord om te gaan skieën en dus maar de hele vakantie liggen uitzieken in een schitterend wintersportgebied terwijl manlief zielig alleen de bergen aan het bedwingen was. Het gevolg was dat ik begin deze week bij de huisarts zat om te overleggen of skiën deze keer verantwoord zou zijn. Gelukkig heb ik een huisarts met humor, want hij schreef onmiddellijk een briefje, gericht aan mijn man, dat ik mee mag op wintersport MITS hij me de komende dagen goed zou verwennen…
In elk geval zal ik me een gelukkig mens voelen als ik bovenaan de berg sta. En als ik dan weer terug ben van wintersport en in de file zit om naar Amsterdam te rijden, dan roep ik dat gevoel van ultieme rust gewoon weer terug op zodat ik helemaal ontspannen aan mijn nieuwe opdracht kan beginnen!
1 Comments
heel veel plezier