Ik ga in hongerstaking. Het is niet anders, ik heb geen keuze! Oké, het is wellicht wat overdreven, maar de afgelopen weken zijn er zoveel verontrustende berichten in de media geweest over voeding, dat ik compleet versteld sta dat mijn gezin nog leeft.
Vorige week dacht ik mezelf eens te trakteren op knakworstjes.
Het doet me denken aan mijn jeugd waar mijn moeder het in kleine stukjes sneed, bakte in de pan samen met wat aardappeltjes en er vervolgens een eitje bij gooide. Een soort oorlogsmaaltijd maar verrukkelijk!
Mijn kids zijn nogal bourgondisch aangelegd en vinden carpaccio en zalm overheerlijk. Tijd dus om hen weer eens met twee benen op de grond te zetten door een wat simpeler gerecht voor te schotelen. Het werd een heerlijke maaltijd waarbij ze de gebakken stukjes knakworst lospeuterden uit de aardappelomelet om vervolgens de aardappeltjes op te eten en de omelet te laten liggen. Nee, ik vond het niet erg.Ik was allang blij dat ze het niet bij voorbaat hadden afgekeurd! Maar toen verschenen die artikelen…
Allereerst verscheen er een artikel dat knakworstjes kankerverwekkend zijn. Lap! Daar gaat één van mijn favoriete borrelhapjes. Ook mijn dochters zijn zowel in ongebakken als gebakken vorm er een enorme voorstander van. Hoe leg ik straks uit dat wat ik altijd als hemels heb omschreven, eigenlijk duivels is? Ik denk dat ik gewoon wacht tot de voorstanders van de knakworstjes een nieuw onderzoek hebben afgerond dat aangeeft dat het boordevol vitamines en mineralen zit en absoluut noodzakelijk is binnen een evenwichtig voedingspatroon. Maar alsof dat nog niet erg genoeg was, verscheen er in de Belgische krant een artikel dat we allemaal de giftige stof Teflon in ons bloed hebben. Hoe komt dat dan? Onder andere door de anti-baklaag die in bakpannen worden gebruikt!
Alsof het dus nog niet erg genoeg was dat ik iets kankerverwekkend had voorgeschoteld, heb ik het dus eerst ook nog eens gebakken in een oude pan waarvan de anti-baklaag beschadigd is en daardoor wat gif toegevoegd aan de worstjes.
Tja, en net toen ik me erbij neer had gelegd dat er dan maar geen knakworstjes meer op het menu zouden staan en in plaats daarvan heerlijke biefstukjes had gekocht om ’s avonds medium rare (voor de Belgen onder ons: saignant) te bakken, stond er op nrc.nl in grote letters (of iets in die trant): “Rood vlees even slecht als asbest volgens WHO”. Ik word er moedeloos van: kip zit vol met water, rood vlees is toegevoegd aan dezelfde lijst als alcohol en asbest, knakworstjes zijn kankerverwekkend, mijn bakpan geeft stiekem vergif af. Hongerstaking gaat me nog net te ver, maar een mens zou bijna niet meer durven eten zonder eerst een schietgebedje te doen. Ik heb de adviezen gelezen, ik heb erover nagedacht maar besloten om gewoon gevarieerd te blijven eten en dat biefstukje en die knakworstjes niet te laten staan. Wel overtuigd inmiddels om die bakpannen toch maar eens te vernieuwen…
Word jij soms ook moedeloos van alle adviezen en publicaties over voeding? Ik hoor het graag!
2 Comments
Echt he, al die verhalen over wat wel en niet goed is om te eten! En je weet gewoon niet meer wat waar is en je echt serieus moet nemen. En dan zijn er ook nog eens allerlei tips over gezonde voeding die helemaal niet kloppen……….. Argh..
Elisabeth onlangs geplaatst…Gastblog: Marianne vraagt zich af, stoppen of doorgaan met borstvoeding?
Inderdaad, ik heb soms het gevoel dat we als je de media moet geloven niks meer kunnen eten. En tsja, je moet ook nog gevarieerd blijven eten, Dat wordt lastig zo, Als je verder kijkt blijken heel veel onderzoeken gebaseerd te zijn op heel erg weinig gegevens en dan ook nog eens met een dusdanige hoeveelheid dat je je best moet doen om dat in die hoeveelheden binnen te krijgen. Ik blijf wel opletten dat we niet al teveel rotzooi binnenkrijgen en gevarieerd blijven eten, maar ik vind het ook belangrijk dat wij blijven genieten van het eten!